Lymphogranuloma venereum

Wat is lymphogranuloma venereum?

LGV, de  afkorting voor lymphogranuloma venereum, is een geslachtsziekte die in Nederland maar heel weinig voorkomt. In tropische landen als Zuidoost Azië, Afrika, Centraal Amerika en het Caribische gebied, komt deze SOA veel vaker voor, en worden ook ver gevorderde stadia ervan aangetroffen.

De veroorzaker is een variant van de chlamydia bacterie. 

We vinden het een enkele keer bij mensen in Nederland die onbeschermd seksueel contact hebben gehad met mensen uit die gebieden. 

In de meeste gevallen gaat het dan om mannen die seks hebben met mannen. Maar niet altijd. 

Het kan ook voorkomen bij heteroseksuele contacten. Het valt daarbij op dat mannen vaker besmet zijn dan vrouwen. 

Hoe kom je aan lympogranuloma venereum?

Je kunt lymphogranuloma venereum krijgen door onbeschermde seks. De meeste kans heb je bij onbeschermde anale seks.

Wat zijn de klachten bij lymphogranuloma venereum?

Van lymphogranuloma venereum krijg je meestal wel duidelijk klachten. Voorbeelden van die klachten zijn:

• Ontstoken slijmvlies op de plek waar je de infectie oploopt
• Grote, pijnlijke lymfeklieren in de liezen
• Pijn of branderigheid bij het plassen
• Pus of bloed uit de anus
• Buikkramp
• Opgezwollen geslachtsdelen
• Griepachtige klachten met koorts

Die klachten hoeven  niet meteen te ontstaan. 

De eerste 2 weken merk je vaak nog niet zoveel. Gemiddeld duurt het 10-14 dagen voor je de eerste klachten krijgt, maar dat kan ook eerder of later zijn (ongeveer 3 dagen tot 6 weken na de besmetting). 

Soms ontstaat een wondje of bultje bij de geslachtsdelen of de anus, dat vaak ook weer vanzelf verdwijnt. Vaak wordt dit niet eens opgemerkt.

Na een aantal weken krijg je last van opgezette lymfeklieren. Meestal is dit in de liezen. 

De zwelling van de lymfeklieren kan heel fors zijn, en erg pijnlijk. 

Deze zeer grote en pijnlijke lymfeklieren, die zelfs open kunnen barsten, worden bubo’s genoemd. Het is in Nederland zeldzaam dat zo’n bubo tot ontwikkeling komt.

Een bubo in de hals is ook mogelijk, wanneer de LGV via de keel opgelopen werd bij orale seks. Dit is echter nog veel zeldzamer.

Vaak voel je je flink ziek van LGV. Je kunt een griep-achtig gevoel hebben, met koorts en koude rillingen, en spier en gewrichtspijn. 

Ook kan er een ontsteking in het onderste deel van de darm ontstaan, waardoor je buikkramp krijgt, en bloed of pus bij de ontlasting kunt hebben.

Hoe wordt lymphogranuloma venereum getest?

In eerste instantie wordt er getest op de aanwezigheid van chlamydia. Als deze test positief is, kan er bij verdenking op LGV doorgetest worden. Bij een positieve anale chlamydia laboratoriumtest wordt dat bij SoaZorg standaard gedaan.

Als mensen zich in een verder gevorderd stadium melden bij een kliniek, en er al bubo’s aanwezig zijn, waar vocht uit komt, wordt dit materiaal voor onderzoek ingestuurd.

Ook is bloedonderzoek mogelijk om te kijken of er antistoffen tegen de bij LGV specifieke chlamydia types aanwezig is.

Hoe wordt lymphogranuloma venereum behandeld?

De behandeling van LGV duurt langer dan die van een ‘gewone’ chlamydia infectie. Je moet gedurende 3 weken 2x per dag antibiotica innemen. Ook als de klachten eerder verdwijnen is het belangrijk dat je die hele kuur afmaakt. 

Heeft lymphogranuloma venereum blijvende gevolgen?

LGV kan vervelende en langdurige gevolgen hebben, zeker als je er langer mee doorloopt. Door de ontsteking in de anus kunnen bijvoorbeeld fistels ontstaan, of litteken weefsel in de darm of bij de anus, waardoor je moeite krijgt met de ontlasting. 

Ook kun je onvruchtbaar worden.

Ben jij ongerust dat je een  SOA hebt opgelopen? Loop er niet mee door, maar maak een afspraak om je te laten testen!